Uwielbiam musicale. Tym razem jednak trafił sie prawdziwy pasztet. Niestety tak to juz bywa że nawet znanych i cenionych reżyserów ogarnia niemoc twórcza czego przykładem jest filmowa wersja Chorus Line. Podobne wrażenie odniosłem ostatnio ogladając Rent w rezyserii pana Chrisa Columbusa. Twórcy zabawnych Kevinów czy basniowych Potterów.
A moze gatunek jakim jest musical - niestety dla tych dwóch reżyserów okazał sie zbyt trudnym?
Chorus Line miał w sobie olbrzymi potencjał przede wszystkim taneczny(gorzej ze strona muzyczną) ale niestety nie został on wykorzystany.
Tancerze i ich mozliwości zeszli na drugi plan (moze nawet na trzeci).
W filmie przeszkadza wątek byłej dziewczyny Zacha a ponadto za dużo beznamietnych opowieści tancerzy o swoim zyciu i problemach, a za mało tańca, ruchu, emocji, dobrych układów choreograficznych czyli tego czego w musicalu powinno byc najwięcej. Niestety szacowny sir Richard - twórca Gandhiego i Chaplina, nie potrafił oddac prawdziwego ducha i emocji mlodych adeptów ubiegających sie o role w nowym show.
Pondato film jest dlugi i nudny.Dwa plusy to piosenka -Suprise oraz finałowe One. Jak dla mnie 2/10. Nie powiem nie polecam ponieważ każdy wielbiciel musicali powinien obejrzec film i wyrobic sobie wlasna opinię.
Ps
Co do polskiej wersji "Chorus Line" wysatwianej przez wrocławski Capitol , bardzo chciałbym zobaczyc. Czytalem jedynie recenzje i szczerze mowiąc nie byly zbyt pochlebne. Czy ktos widział i moze podzielic sie uwagami?